نه رویای دوری نه آغوش سردی نه حتی سلامی نه عشقی نه دردی
نه چشمی براهی توو این بی پناهی
نه دودی نه خاکی نه گردی
دلا خسته میشن تا وقتی نباشی درا بسته میشن اگه برنگردی
کجا رفتم از خود که پیشم نموندی
کجا موندم از تو که یادم نکردی
کجا رفتم از خود که پیشم نموندی کجا موندم از تو که یادم نکردی
نذار از نسیم تو خالی شه دنیا
که عادت کنه برگ میخک به زردی
تو پنهونی از چشم عالم ولی من چه بسیار دیدم سواری و مردی
نمیخوام که مرهم رو زخمم بذاری
تو را دوس دارم چه دردی چه دردی
تو را دوس دارم چه دردی چه دردی نه رویای دوری نه آغوش سردی
نه حتی سلامی نه عشقی نه دردی
که عادت کنه برگ میخک به زردی
تو پنهونی از چشم عالم ولی من چه بسیار دیدم سواری و مردی
نمیخوام که مرهم رو زخمم بذاری
تو را دوس دارم چه دردی چه دردی
تو را دوس دارم چه دردی چه دردی نه رویای دوری نه آغوش سردی
نه حتی سلامی نه عشقی نه دردی
نظرات کاربران
0 نظر